بهاری پسرم ، کیامهر

حال این روزهای دنیا هم خوب است هم بد ، هم رنگی است هم خاکستری ، هم خندان هم غمگین . عجیب هم حالهای خوش خیلی خوشند هم حالهای بد خیلی بد هم شبهای بهتر از هزار ماه داریم هم دقایق سنگین تر از یک عمر ماه عسل که میبینم فکر می کنم چقدر درجه آدمیت آدمها با هم فرق دارد ، خچالت زده می شوم که گاهی آرزوها و خواسته هایم  این قدر ناچیزند ، که اینقدر زبان ناشکری ام  زود زود می چرخد !  امید هم نه آنی است که می شناسیم ، توکل هم ، صبوری و استقامت هم ، وفا داری و عشق هم ! خبر های این روزها را که می بینم و میخوانم هم  فکرم دائم پی این می رود که نوع بشر واقعا به دنبال چیست ، مگر نه اینکه فرزندان خلف و نا خلف آدم قرار است چند صباحی در ...

روی موزاییکهای سنگ فرش پارک قدم می زدیم باهم ، پسر جان بازیش شده بود  یک در میان از رویشان رفتن ، قاعده دار کردن و الگو دادن به موزاییکها ... درست مانند از بچگی تا بزرگی من ! درگیریم با موزاییکهای خیابان و خشتهای قالی . ضبط کردن بعضی حرفها یا صحنه های خیلی معمولی و به ظاهر کم اهمیت  ، تحسین و گاهی گلایه کردن از همان حرفها ، حتی اگر مربوط به ماهها پیش باشد ! عاشق قصه گفتن و قصه شنیدن  بودن را نیز !  عشق داشتن حریم خصوصی برای خودش  را هم ، آرام بودن و به قول بابا سیاست و منطقش را هم ،درست شبیه کودکیهای من ! عاشق حرکت دادن ماشینها در آب ِجاری در خیابان و بعد رد زدنِ چرخهای خیس روی آسفالت...

ماهی یک بار پنجشنبه ها با کیامهر قرار خرید کتاب داریم .آخرین باری که برای خرید رفتیم کتاب "بارباپاپا " را خریدیم . همان سریال بامزه دوست داشتنی" بارباپاپا عوض میشه "دهه شصت که از کانال 2 پخش میشد  حالا بصورت کتاب چاپ شده . چه حس ناب نوستالژیکی داشتم وقتی چشمم به کتاب افتاد .احساس کردم برای چند دقیقه  قدم کوتاه شد با موهای  دم اسبی قهوه ای روشن و پیراهن چیت گل قرمز چین دار مامان دوز کتاب را ورق می زنم . از همه بیشتر باربا براوو را یادم بود و کارهای بامزه ای که به ذهنش می رسید . البته در کتاب اسم بچه ها تغییر داده شده .همچنین دوستانشون فرانسوا و سیندی شده اند فرانسوا و کلودین . با صدای" بخر دیگه مامان...

ما خیلی خوبیم که آرژانتین را کلافه کردیم و پیش بینیها را نقش بر آب ! ما خیلی خوبیم که والیبال ایتالیا را بردیم زیر یک ؟ بزرگ ! ما خیلی خوبیم ، همیشه خووب بودیم و حماسه آفریدیم به قول خیلیها ، فقط کمی غیر قابل پیش بینی هستیم که اتفاقا لطفش هم به همینه ! پسرکمان با تیاناز جان ما را در هیجانات بازی ایران و آرژانتین حرفه ای همراهی کردند .بستنی سووتی که کاربردی فراتر از یک بستنی دارد در نقش یک شیپور برای کیامهر به قول خودش دودورودودور کرد . حوصله تیاناز که سریعتر از کیامهر سر میرفت به ذهنم رسید پرچم نقاشی کنند برای شادی بعد از بازی که احتمالش را داده بودم ، با پاستل دو پرچم کشیدند در نوع خود بی نظیر و با من و همسر بالا و پایین پریدند ...